Έτσι το λέμε τώρα όταν βρέσσει. Όταν απλώς μας λιβανίζει λλίον παραπάνω που το κανονικό. (Ξέρετε, όπως τον παπά που έρκετε τα φώτα με τη βασιλιτζιά του τζιέ το τενεκκούϊ του με τα σελίνια μέσα. Άφτει μας την λάμπα του πετρολάου τζιε ραντίζει μας πας την κκελλέ τζιε ξαπολά τζιε δκυό τρείς πετακτές μες το σπίτι για να φύουν οι καλακάντζαροι). Εν γινίσκουντε πιόν έτσι τα φώτα; Α! Συγνώμη.
Λοιπόν πίσω στο θέμα μας. Όποτε βρέξει λλιον παραπάνω που κατούραν του μωρού πλημμυρίζουν τα πάντα. Υπόγεια, ισόγεια, αυτοκίνητα, λάκκοι, φρεάτια και πάει λέγοντας. Κατεβένουν χείμαρροι σαν να εγίνηκε του ... Νώε. Τζιε αν δεν ζιείς στο ... Αραράτ την έβαψες. Χάννεις το σπιτικό σου ούλλο. Τζιε αν ένει μόνο το σπιτικό ξαναγινισκετε. Μπορεί όμως να πάεις τζιε εσυ ο ίδιος ή τζιε κάποιος αθώος που έτυχε να ρέσσει που τες στράτες.
Η κκελλέ μας όμως νου δεν βάλλει. Συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Μωλόνουμε τους ποταμούς, φέρνουμε χώματα βουνό, κάμνουμεν οικόπεδα, χτίζουμε σπιταρόνες. Χτίζουμε σκολεία. Χτίζουμε αυτοκινητόδρομους. Πού; Μες τους ποταμούς. Ούτε που μας ενδιαφέρει αν χαλούμε τη φυσική ροή των νερών. Αν κάμνουμε λίμνες με τα σπουδαία μας έργα. Με καμιά πρόνοια. Καμιά μελέτη τι θα γίνει ΟΤΑΝ θα βρέξει. (Μα να μου πείς αφού δεν βρέσσει γιατί να μεν τα κάμουμε τούτα ούλλα. Ε, έτο που κάποτε βρέσσει!!)
Τζιε τα υπουργεία, οι πολεοδομίες, οι επαρχιακές διοικήσεις, οι τοπικές διοικήσεις; Το ΕΤΕΚ, οι πολιτικοί μηχανικοί, οι αρχιτέκτονες; Τι κάμνουν; Ούτε που τους ενδιαφέρει. Οϊ είμαι σίουρος ότι τους ενδιαφέρει. Τους ενδιαφέρει να συνεχίζεται η αναρχία. Γιατί; Θέλει τζιε ρώτημα; Τα πέρνουν χοντρά. Μεγαλώνει η πίττα τους. Δίχως να ασχολούνται τζιε πολλά πολλά.
Το άλλο. Μόλις κατέβει ο ποταμός (που εκόψαν οι ίδιοι) τζιε πλημμυρίσει η γειτονιά βουρούν ούλλοι στο ... Σιλικιώτη να τους αποζημιώσει. Γιατί εσυνέβει ακραίο φαινόμενο! Τάχατες. Τζιε βίρα το κράτος, δηλαδή εσύ τζιε εγιώ, πλερώνει τες αβαρίες, τες ασυδοσίες τζιε τες κομπίνες. Τζιε οι κομπιναδόροι συνεχίζουν ακάθεκτοι μες τες πολεοδομίες τζιε τα κτηματολόγια. Τζιε τζίνοι που δεν ήταν κομπιναδόροι ξυπνούν μια μέρα τζιε κάμνουν τες δικές τους κομπίνες. Διότι στο κάτω κάτω εν τζιε είμαστε μαλάκες εμείς! Αφού το κράτος δεν εσσει τσίππα για να βάλει τάξη. Οϊ μόνο δεν βάλλει τάξη, βοηθά τους κομπιναδόρους. Άρα γιατί εγιώ, ο ταλαίπωρος, να είμαι με τες ... παρθένες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου