Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Η ΝΑΤΟική βιομηχανία των Ομάδων Επαφής

Είμαι της άποψης ότι στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον αντί να έχουμε μια καλύτερη ενημέρωση τα κανάλια (γενικά και όχι τηλεοπτικά μόνο) έχουν βραχυκυκλωθεί σε τέτοιο βαθμό από τα μεγάλα συμφέροντα (κεφάλαιο) που η ενημέρωση είναι στην καλύτερη περίπτωση μονόπλευρη. Πολλές φορές είναι μόνο συγκεκαλυμμένη προπαγάνδα. Δυστυχώς τα δικά μας Κυπριακά κανάλια ακόμα και το ΡΙΚ αναπαράγουν την προπαγάνδα αυτή αυτούσια. Ακόμα και σε εποχές αριστερής κυβέρνησης. Γι' αυτό αντιγράφω από το rt.com (χωρίς καμιά άδεια ασφαλώς). Μετάφραση δική μου.

 ****
 Με «φίλους» σαν αυτούς ...: Η βιομηχανία των ομάδων επαφής και οι ανατροπές των κυβερνήσεων

With ‘Friends’ like these…: Contact group industry in overthrowing govts (Op-Ed)


Όποιος έχει μελετήσει πώς οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ εργάστηκαν για να ανατραπεί η Τζαμαχιρία στη Λιβύη γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ προσπάθησαν να αναπαράγουν την ίδια  μέθοδο αλλαγής καθεστώτων και στη Συρία. 


Ο δημιουργία πολυμερών ομάδων επαφής για υποστήριξη "ομάδων αντιπολίτευσης"  ήταν το κλειδί για αυτή τη διαδικασία. Αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν είναι ότι η "βιομηχανία" επαφής των Αμερικανών ξεκίνησε στη Σομαλία.

Το 2006 ήταν μια κρίσιμη χρονιά για τη Σομαλία, διότι μέχρι το τέλος της φάνηκε ότι κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα της Αφρικής επρόκειτο να σταθεροποιηθεί για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες εμφυλίου πολέμου. Οι αυτόνομες βόρειες περιοχές της Σομαλίας, Puntland και Somaliland, ζούσαν σχετικά ειρηνικά. Ο νότος, όμως, είχε  συνεχείς μάχες από το 1991. Η Ισλαμική Ένωση (ICU) όμως κατάφερε να νικήσει τους περισσότερους πολέμαρχους και ενοποίησε το νότο κάτω από την διοίκηση της, καταφέρνοντας να φέρει το νόμο και την τάξη. Οι ειρηνευτικές συνομιλίες ήταν επίσης σε εξέλιξη για ενοποίηση της Σομαλίας. Υπήρχε υψηλή προσδοκία ότι μια περίοδος σχετικής ειρήνης θα άρχιζε το 2007.

Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ και η περιφερειακή σύμμαχος τους Αιθιοπία ξεκίνησαν μεγάλες εχθροπραξίες στις 20 Δεκεμβρίου 2006. Ο Τζον Αμπιζάιντ, ο διοικητής της CENTCOM ο οποίος κατεύθυνε τον πόλεμο στο Ιράκ και στο ΝΑΤΟκρατούμενο Αφγανιστάν,  επισκέφθηκε την Αιθιοπία περίπου τρεις εβδομάδες νωρίτερα για να έχει μια χαμηλού προφίλ συνάντηση με τον Πρωθυπουργό Meles Zenawi στις 4 Δεκεμβρίου. Οι δύο  προγραμμάτισαν την ΗΠΑ-Αιθιοπική εισβολή της Σομαλίας. Η πολεμική αεροπορία, ναυτικό, τα συστήματα παρακολούθησης και ειδικές μονάδες των ΗΠΑ έλαβαν μέρος στον πόλεμο, ενώ οι Αιθίοπες έστειλαν το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης εδάφους για την καταπολέμηση της ICU.

 Για να δικαιολογήσουν την εισβολή οι ΗΠΑ επικαλέστηκαν το Παγκόσμιο Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας και κατηγόρησαν την ICU ως συνεργάτιδα της Αλ-Κάιντα.

Η ICU ηττήθηκε και ένα κενό εξουσίας προέκυψε ως αποτέλεσμα της αμερικανο-αιθιοπικής εισβολής. Η Σομαλική Μεταβατική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση (STFG), μια ξένη ομάδα αντίπαλος της ICU εισήχθηκε και υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ για να αντικαταστήσει την ICU και δήλωσε η ίδια σαν νόμιμη κυβέρνηση της Σομαλίας. Ακούγεται γνώριμο; Θα πρέπει. Αυτό είναι ουσιαστικά που θα συμβεί - αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα και με μια ένοπλη αντιπολίτευση - στη Λιβύη, τέσσερα χρόνια αργότερα, όταν το ΝΑΤΟ θα εγκαθιδρύσει το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο (NTC). Αυτό είναι επίσης που οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τα Αραβικά εμιράτα των πετροχημικών θέλουν να κάνουν στη Συρία με το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο (SNC).

 Η κατάσταση της Σομαλίας σαν διαιρεμένη, ακυβέρνητη και ασταθής χώρα είναι το  μοντέλο για την διαιρεμένη, ακυβέρνητη Λιβύη και είναι το ίδιο μοντέλο που οι ΗΠΑ ετοιμάζουν για τη Συρία που μαστίζεται από εμφύλιο πόλεμο - σε στυλ Λιβάνου του 1975-1990. Η Σομαλοποίηση είναι το παιχνίδι εδώ. 

Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν επίσης να διαδραματίσουν ένα ρόλο στην εμφάνιση του φαινομένου πειρατές, που μετέτρεψε τον Κόλπο του Άντεν σε «πειρατικό σοκάκι." Παρακολουθούσαν αμέριμνοι όταν ξένα πλοία λεηλατούσαν την αλιεία της Σομαλίας και όταν ξένες εταιρείες ξεφόρτωναν θανατηφόρα τοξικά απόβλητα στις ακτές της Σομαλίας με αποτέλεσμα να μετατραπούν οι απελπισμένοι ψαράδες σε ένοπλους πειρατές. Η καταστροφή της Λιβυκής οικονομίας έχει δημιουργήσει επίσης μια άνεργη ένοπλη τάξη, η οποία τώρα εξάγεται για την McJihad της Αμερικής στη Συρία - και στη συνέχεια, ενδεχομένως, στην Αλγερία, τον Λίβανο, το Ιρανικό Μπαλουχιστάν, την Xinjiang της Κίνας ή τον Ρωσικό Βόρειο Καύκασο.

Στη Σομαλία, πολλές αφρικανικές χώρες, υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ, είχαν προγραμματίσει για την αποστολή μιας πολυεθνικής δύναμης αλλά η αποστολή ματαιώθηκε όταν τον Ιούνιο του 2006, η ICU πήρε τον πλήρη έλεγχο του Μογκαντίσου. Ήταν σε αυτό το σημείο που οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους μηχανεύτηκαν το μοντέλο αλλαγής καθεστώτων στο "πρότυπο" της Ομάδας Επαφής της Σομαλίας. 

Μέσω της Ομάδας Επαφής για τη Σομαλία (STFG) εμφανίστηκε κυβέρνηση διεθνούς νομιμότητας σαν αντίπαλος της κυβέρνησης της ICU και έτσι η νομιμοποίηση των ξένων επεμβάσεων. Ακούγεται όλο και πιο οικείο; Αυτή η "ομάδα επαφής" θα γίνει η βάση για την ΝΑΤΟ-κυριαρχούμνη Ομάδα Επαφής για τη Λιβύη (Φίλοι της Λιβύης), που δημιουργήθηκε το 2011, η οποία επέβαλε το NTC μέσω της «διπλωματίας των πυραύλων» στην Τρίπολη, και αργότερα την Συριακή Ομάδας Επαφής (Φίλοι του Συριακού λαού ) που δημιουργήθηκε το 2012 για να επιβάλουν το SNC στη Δαμασκό. 

Η "βιομηχανία" των Ομάδων Επαφής της Αμερικής έχει επιβάλει αντιδημοκρατικά ξένους πελάτες σε χώρες όπου το Ατλαντικό NATOistan έχει στρατηγικό και οικονομικό ενδιαφέρον για να επεκτείνει την επιρροή του. Οι συνήθεις ύποπτοι όλοι έχουν εμπλακεί.

Εκτός από τις ΗΠΑ, τα μέλη της Ομάδας Επαφής της Σομαλία περιελάμβανε το Ηνωμένο Βασίλειο, την ΕΕ, την Ιταλία, τη Νορβηγία και τη Σουηδία. Το ΝΑΤΟ θα εμπλακεί τον Ιούνιο του 2009 για να εξασφαλίσει το στρατιωτικό ρόλο του στη Σομαλία και τα νερά του Κέρατος της Αφρικής. Όλοι αυτοί οι παίκτες θα έχουν επαναλαμβανόμενους ρόλους αστέρα στη Λιβύη. Τώρα προσπαθούν να αναδημιουργήσουν το ίδιο σενάριο στη Συρία κάτω από το σκηνικό μιας ξένης ένοπλης επιβλεπόμενης εξέγερσης που έχει στόχο σκόπιμα αμάχους για να ανοίξει το δρόμο για παρεμβατισμό. 

Στη Σομαλία, δυνάμεις της Αφρικανικής Ένωσης αναπτύχθηκαν υπό την εποπτεία του ΝΑΤΟ με την κύρια αποστολή τους την προστασία του STFG, με τον ίδιο τρόπο που το ΝΑΤΟ έχει σταθεί σε επιφυλακή, όταν υποδεέστερες δυνάμεις με ξένο έλεγχο έχουν αναπτυχθεί, στο Αφγανιστάν, τη Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο, και τώρα στη Λιβύη.

Η ημερήσια διάταξη της STFG ορίστηκε από τις ΗΠΑ για την "ανοικοδόμηση θεσμών και της οικονομίας της Σομαλίας" με τη βοήθεια των λεγόμενων «ξένων εμπειρογνωμόνων".  Το πρόγραμμα είναι το ίδιο για το SNC και NTC που κυριαρχείτε από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Το NTC έχει ιδιωτικοποιείσει τα περιουσιακά στοιχεία της Λιβύης και συλλέγει τον πλούτο της στο πλαίσιο της διαχείρισης της Λιβύης από τον Λιβυο-Αμερικανό νεο-φιλελεύθερο οικονομολόγο Αλί Tarhouni που έγινε υπουργός Οικονομικών και Πετρελαίων". Το πετρέλαιο της Λιβύης δεν είναι πλέον στα χέρια των Λίβυων, οι οποίοι είναι τώρα πολύ απασχολημένοι να πολεμούν ο ένας τον άλλο με εκτοξευτές RPG, τεθωρακισμένα γιλέκα, και ελαφρά όπλα πεζικού, ευγένεια του ΝΑΤΟ.

Στη Σομαλία και τη Λιβύη τι έχει αντικαταστήσει το ICU και την Τζαμαχιρία είναι μια ατέρμονη «μεταβατική» κατάσταση με θύλακες από γραφειοκράτες δεμένους  στην Ουάσιγκτον, στις Βρυξέλλες, το ΔΝΤ και τη Παγκόσμια Τράπεζα, οι οποίοι δεν έχουν καμιά επαφή με τη βίαιη πραγματικότητα στις χώρες τους.

Έξω από αυτά τα γραφειοκρατικά γραφεία, το κράτος δικαίου έχει καταρρεύσει και οι δρόμοι διοικούνται από παραστρατιωτικές ομάδες και τους κακοποιούς. Η Λιβυκή Ισλαμική Ομάδα Μαχητών (LIFG) ανέλαβε στη Λιβύη και η Al-Shaabab ​​στη Σομαλία, με τη βοήθεια ξένων μαχητών. Αυτό είναι το μέλλον της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας εάν η Χίλαρι "bomb them" Κλίντον και o Ομπάμα είναι επιτυχής με την εγκατάσταση του SNC.

Μπορούμε να δούμε με μια ματιά από τους κατεστραμμένους δρόμους του Χαλεπίου και το σημαδεμένο τοπίο της υπαίθρου της Δαμασκού τι θα ακολουθήσει: η δίωξη των μειονοτήτων της Συρίας, βεβήλωση των εκκλησιών, δολοφονίες των συριακών δημοσίων υπαλλήλων, εξωδικαστικές εκτελέσεις υποστηρικτών της κυβέρνησης της Συρίας, φυγή επαγγελματιών, απαγωγή και δολοφονίες δημοσιογράφων,  τρομοκρατικές επιθέσεις των πολιτικών κέντρων, η θανάτωση των γιατρών, καθώς και απαγωγές ξένων υπηκόων που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο των ενεργειών του Syrian Free Army.

 Mahdi Darius Nazemroaya για RT

O Mahdi Darius Nazemroaya είναι κοινωνιολόγος και επιστημονικός συνεργάτης στο Κέντρο Ερευνών για την Παγκοσμιοποίηση (CRG), στο Μόντρεαλ και συντάκτης της παγκοσμιοποίησης του ΝΑΤΟ (Clarity Press).Οι δηλώσεις, γνώμες και απόψεις που εκφράζονται στην παρούσα στήλη είναι αποκλειστικά αυτές του συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τις απόψεις του RT.
***

2 σχόλια:

  1. Ύποπτε,
    Σε χαιρετώ!

    Δεν ξέρω αν η εισαγωγή είναι δική ΣΟΥ, αλλά η τοποθέτηση «…τα κανάλια (γενικά και όχι τηλεοπτικά μόνο) έχουν βραχυκυκλωθέι σε τέτοιο βαθμό από τα μεγάλα συμφέροντα (κεφάλαιο) που η ενημέρωση είναι στην καλύτερη περίπτωση μονόπλευρη», είναι το ολιγότερο αφελής! Πάντοτε τα αστικά μέσα ενημέρωσης εξυπηρετουσών τα συμφέροντα των κυριάρχων κύκλων και του κεφαλαίου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άνεφ,

    η εισαγωγή είναι δική μου μέχρι τα αστεράκια (***). Όχι πάντοτε αγαπητέ μου. Υπήρχαν εποχές που μερικοί (και από τους αστούς), τουλάχιστον, είχαν τσίππα. Φυσικά αυτά ανοίκουν στο παρελθόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή